mUltimate Chopin

op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 23

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

Bez znaku nad  w źródłach

[] proponowany przez redakcję

TGTU
..

Brak , precyzującego użycie jako górnej nuty mordentu wielkiej sekundy ces3, a nie zwiększonej c3, jest prawdopodobnie niedokładnością Chopina, który tylko sporadycznie precyzował znakiem chromatycznym wysokość pobocznych nut w ozdobnikach. Mimo uderzonego przed chwilą c3, domyślnym wyborem w opadającej skali minorowej pozostaje septyma naturalna, w tym wypadku ces3 w gamie des-moll. Nie jest to jednak reguła bez wyjątków, toteż tekst odczytany dosłownie może być jednak traktowany jako dopuszczalny wariant, zwłaszcza że użycie zwiększonych sekund w melodii dwóch poprzednich taktów może oznaczać dążność kompozytora do uzyskania za pomocą tych interwałów specyficznego kolorytu minorowej wersji tej frazy.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 36

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

..

W KF i Wf nie ma bemoli obniżających c(1) na ces(1). Oczywistą pomyłkę Chopina poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KF

t. 39

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

ges2 w KF (→Wn1) i Wf (→Wa)

g2 w Wn2

Kaso g2 bez nawiasu

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU
..

Dwa główne argumenty przemawiają za tym, że Chopin mógł się pomylić, pozostawiając 1. nutę taktu bez  dającego g2:

  • analogia z trzema poprzednimi frazami, w których 1. nuta pr.r. zawsze, zarówno w Ces-dur, jak i B-dur, tworzy z basem interwał wielkiej nony;
  • dość częsta u Chopina niepewność co do obecności ostatniego znaku przykluczowego, w tym wypadku  ges. O tym, że Chopin nie był pewien, czy znaku przygodnego wymaga g czy ges, świadczy dwukrotnie postawiony  przed ges2 w t. 27 i 35. Skoro zaś Chopin opatrzył bemolem – w zasadzie zupełnie niepotrzebnie – nutę ges2, logiczne jest uznanie, że odpowiednią nutę bez  należy odczytywać jako g2.

Z tego względu w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe ze wskazaniem na g2.
Kasownik dodano, przypuszczalnie na podstawie porównania z t. 31, w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy

t. 47

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

..

W KF nie ma kasowników podwyższających ges na g w t. 47 i ges2 na g2 w t. 48. Oczywiste błędy poprawiono w Wn, poprawny tekst ma również Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KF

t. 50-55

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

..

W całej tej utrzymanej w f-moll frazie Chopin przeoczył 5 kasowników podwyższających nuty ges (w różnych oktawach) na g:

  • g1 w t. 50 i 53,
  • g w t. 51 i 54,
  • g2 w t. 55.

W Wa dodano znaki w t. 53 i 55, a w Wn wszystkie oprócz t. 53.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KF , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa